Als liefde onze grootste bron van geluk en vreugde is, waarom is het dan zo moeilijk ons er volledig voor te openen en haar op elk moment in ons leven toe te laten?
J. WELWOOD
RELATIES
Relaties, liefdesrelaties in het bijzonder, liggen me aan het hart.
Een goede relatie met onze partner is een bron van diep geluk, levenskracht en levensvreugde waaruit we kunnen scheppen; voor onszelf en voor de mensen om ons heen.
Maar hoe verzorgen we deze bron zodat ze blijft stromen, en onze relatie inspirerend en voedend blijft?
Elke relatie kent het spanningsveld tussen autonomie en verbinding. In het ideale geval zijn die twee polen in evenwicht: We zijn afgestemd op onszelf, en we zijn in verbinding met elkaar. We zijn autonoom, maar we kunnen ook uitreiken naar elkaar en ontvangen van elkaar. De relatie kent een goede balans tussen veiligheid en spanning. Maar dit evenwicht is niet vanzelfsprekend. Vaak, vóór we het beseffen, leggen we de nadruk wat meer op de verbinding of meer op de autonomie. Algauw zullen we de verbinding dan als te hecht ervaren, waardoor we ons gevangen en beperkt zullen voelen. Of we zullen ons meer op onszelf richten, met gevaar dat we enkel onze eigen weg gaan en de ander uit het oog verliezen. De hoge kunst is dus om in een relatie steeds het evenwicht te bewaren tussen trouw aan onszelf en tegelijk verbonden met de ander te zijn.
Iedereen zal herkennen dat relaties naast geluk en vreugde, ook tot teleurstelling en pijn leiden. Ja, geliefden doen elkaar pijn; ondanks alle goede intenties. Hoe gaan we om met de pijn die ontstaat zonder het contact te verliezen?
RELATIECOACHING
Om een goede liefdesrelatie te onderhouden is werk te verrichten. Hoe zou het zijn als we nou niet weg zouden bewegen van de pijn die onze partner in ons aanraakt, maar als we bereid zouden zijn om onze pijn te voelen en daarover zouden delen? Wat als we haar als uitnodiging zouden kunnen zien om te groeien, als individu en als koppel? Wat als we de partner zouden gaan zien als iemand die ons uitdaagt om naar het eigen leven, onze behoeftes en verlangens te kijken en die te communiceren? Wat als de pijn een uitnodiging is om de eigen (oer-)wonden te leren kennen en te helen?
De basis voor relatiecoaching is de bereidheid van beide partners om naar zichzelf te kijken en te willen groeien in hun eigen ontwikkeling als mens. Als partner kun je daarbij elkaars spiegel, steun en drijfkracht zijn.
Het (durven) zien en voelen van de pijn en angsten van elkaar, maar ook van elkaars behoeftes en verlangens, wordt dan tot poort voor een diepere verbinding.
Wees welkom met al je vragen rondom jullie relatie!